2011-03-23

L.I.A. GUTUNA

                                                                                           Aldatx etxea, 2011ko Inauteriak
Aupa Iñauterizaleok!

Badira pare bat urte zuen herrira iritsi nintzela,egia esan, ez zen bidai erraza izan,luzea eta asko kostatakoa. Makina bat abentura bizitakoa nahiz ni, alajaina!
Goiz batean hasi zen guztia, telefonoak jo eta jo esnatu ninduten. Egunkarira bidali nuen iragarkiak izan zuen zeresana! Baina, goizeko zortzietan deitzea ere...
Lehen deia Leaburu aldetik jaso nuen erabat interesaturik zeuden ni euren etxean jasotzeko, ukuilua eta otorduak izango nituen eguneroko joan etorrien truke. Ez zen aukera txarra baina, erabakia hartzeko goiz zela  eta pentsatuko nuela erantzun nion gizon hari. Deia amaitzerako, banuen beste erosleren bat ate joka, atea jo eta jo! presaka zen hau ere! Lehenbailehen azaldu zizkidan bere beharrak, Dantza Taldeko arduraduna zela eta urtean behingo herriko baserrietarako bisitan lagunduko ahal nion galdetu zidan, urte guztiko ostatu dotore, zaintza ezin hobe eta janari paregabearen truke. Hau bai aukera bikaina!lan egin beharrik ez eta festarako gonbidapena. Ez nuen ez bi aldiz pentsatu, beti festazale izanik nire maleta prestatu bezain laster Lizartzako zokoranzko bidaiari ekin nion.

Kariño eta mimo handiz jaso ninduten Aldatxen; janari ugari, bista paregabeak... inoiz baino zoriontsuago nintzen, paradisutik ez nengoen urrun! Baina, argi guztiek omen dituzte itzalak eta hemen ere bagenuen. Inauteriak  gerturatzen hasi ahala ez zen mugimendu faltarik etxean: dantza entseguak,bilerak, bati deitu,besteari deitu...hura zoramena! Hara non, dei horietako batean entzun nuen nire beharra zertarako zuten. Ez zuten ez, festa laguna falta lanerako erabili nahi ninduten. Puska biltzeko bidai amaigabeetarako garraiolari lanak egitea nahi zuten. Beraz, festarako grinak ahaztu eta ihesari ekin nion.
Aldatx atzean utzi eta Tolosarantz abiatu nintzen bertan ere inauteriak topatuko nituelakoan. Ez zen bidai bakartia izan, bidelagunik ere izan nuen eta bai, aitortu behar dut, bidai berezia izan zen polita, goxoa..aixx... maitemindu egin nintzen! Baina, bion artean nora joan erabakitzen ari ginela hara non Malen agertzen den.
Erabat larriturik zegoen, arduratuta non sartu ote nintzen kezkatuta, pare bat egun falta baitziren inauterietarako. Hala ere, hitz eginez dena konpontzen denez, hala konpondu genuen hura ere. Malenek mesedez eta mesedez gelditzeko behin eta berriz eskatu zidan, gutxienez inauteri haiek igaro arte. Argi azaldu zidan,  garraiolari lan gogorrik ez nuela egin beharko, laguntza izango nuela eta festa girorik ez nuela inongo momentuan faltako. Orduan, nik beste mesedetxo bat eskatu nion trukean, inauterietan lan egingo nuela baina, baldintza batekin noizbehinka nire lagun berria bisitatzeko aukera behar nuen. Ez zidan inolako oztoporik jarri eta nire baldintza onartu zuen. Nik laguna agurtu eta berriro ere Aldatx ingurura itzuli nintzen.
Orduz gero, bertan egoten naiz gehienetan, noizbehinka ihesaldiren bat egiten badut ere ( jakina, lagunak ere bisitatu behar dira).
Baina lasai lagunak! Aurtengoan hemen izango naiz jada mozorroa prestatu dut Malenekin ere tratua egin dut eta puska biltzen hor izango nauzue gogotsu, ez izan zalantzarik!

Besterik gabe, datorren astean ikusiko garelakoan,

               

Kevin astoa

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina